తైత్తిరీయారణ్యకం – 4, ప్రపాఠకః – 10, అనువాకః – 41-44

ఓం యశ్ఛందసామృషభో విశ్వరూపః । ఛందోభ్యోఽధ్యమృతాథ్సంబభూవ । స మేంద్రో॑ మేధయా స్పృణోతు । అమృతస్య దేవధారణో భూయాసం । శరీరం మే విచర్షణం । జిహ్వా మే మధుమత్తమా । కర్ణాభ్యాం భూరివిశ్రువం । బ్రహ్మణః కోశో॑ఽసి మేధయా పిహితః । శ్రుతం మే గోపాయ ॥

ఓం శాంతిః శాంతిః శాంతిః ॥

ఓం మేధాదేవీ జుషమాణా న ఆగాద్విశ్వాచీ భద్రా సుమనస్య మానా । త్వయా జుష్టా నుదమానా దురుక్తాన్ బృహద్వదేమ విదథే॑ సువీరాః । త్వయా జుష్ట ఋషిర్భవతి దేవి త్వయా బ్రహ్మాఽఽగతశ్రీ॑రుత త్వయా । త్వయా జుష్టశ్చిత్రం విందతే వసు సా నో॑ జుషస్వ ద్రవిణో న మేధే ॥

మేధాం మ ఇంద్రో॑ దదాతు మేధాం దేవీ సరస్వతీ । మేధాం మే అశ్వినావుభా-వాధత్తాం పుష్కరస్రజా । అప్సరాసు చ యా మేధా గంధర్వేషు చ యన్మనః । దైవీం మేధా సరస్వతీ సా మాం మేధా సురభిర్జుషతాగ్ స్వాహా ॥

ఆమాం మేధా సురభిర్విశ్వరూపా హిర॑ణ్యవర్ణా జగతీ జగమ్యా । ఊర్జస్వతీ పయసా పిన్వమానా సా మాం మేధా సుప్రతీకా జుషంతాం ॥

మయి మేధాం మయి ప్రజాం మయ్యగ్నిస్తేజో॑ దధాతు మయి మేధాం మయి ప్రజాం మయీంద్ర ఇంద్రియం దధాతు మయి మేధాం మయి ప్రజాం మయి సూర్యో॒ భ్రాజో॑ దధాతు ॥

ఓం హంస హంసాయ విద్మహే పరమహంసాయ ధీమహి । తన్నో హంసః ప్రచోదయాత్ ॥

ఓం శాంతిః శాంతిః శాంతిః ॥